Review: Metal Gear Solid: Ground Zeroes
Metal Gear Solid: Ground Zeroes is de proloog op de aankomende game Metal Gear Solid V: The Phantom Pain, die waarschijnlijk in 2015 verschijnt. Let dus op dat je met Ground Zeroes geen volledige game in huis haalt, maar slechts een eerste voorproefje krijgt van wat nog moet komen. Ook al valt Ground Zeroes daarmee in een grijs gebied tussen veredelde demo en alleenstaande game, de eerste blik op Metal Gear Solid 5 was alvast veelbelovend.
In Ground Zeroes speel je met Snake; de grote held van Metal Gear Solid 3: Snake Eater die zijn land achterliet en zijn eigen leger van zogenaamde soldaten zonder grenzen oprichtte. Het avontuur van Big Boss was al voortgezet op de PSP met Portable Ops en Peace Walker, maar verschijnt nu dus eindelijk weer op de consoles. In Ground Zeroes krijgen we één missie voorgeschoteld: het bevrijden van Paz en Chico (twee bekenden uit Peace Walker) uit een gevangeniskamp. Nieuw in Ground Zeroes is de volledig open wereld waarin de speler alle vrijheid heeft om rond te bewegen. Snake beschikt hierin over een aantal handige gadgets zoals een verrekijker om vijanden te markeren en een radio om een helikopter op te roepen die gevangenen in veiligheid brengt. Het arsenaal is nog redelijk beperkt, maar Snake kan verschillende alternatieve wapens vinden in de omgeving of afpakken van uitgeschakelde vijanden. Bovendien krijg je na het uitspelen van de hoofdmissie ook enkele zijmissies voorgeschoteld waarin je nieuwe wapens kan vrijspelen. De speelduur is wellicht het meest omstreden aspect van Ground Zeroes; in ongeveer 2 uur ben je er wel doorheen. Ben je echter een fanatiekeling en wil je ook alle zijmissies uitspelen en je score verbeteren, dan kun je er wel een paar uurtjes achteraan plakken.
Naast de gameplay maakt Ground Zeroes ook grafisch een grote stap vooruit. Met name de licht- en weerseffecten zijn erg indrukwekkend op de huidige generatie. Ook de animaties van Snake zijn een stuk vlotter dan voorheen, wat wonderen doet voor de gameplayervaring in vergelijking met zijn wat houterige voorgangers. De lange tussenfilmpjes van oudere Metal Gear Solid games zijn ook verleden tijd. Ground Zeroes heeft eigenlijk maar twee vrij lange tussenfilmpjes; aan het begin en aan het eind. Opvallend is dat deze filmpjes, en de hele game daartussenin, in één lange take te zijn opgenomen. De speler wordt daardoor (met uitzondering van enkele laadschermen) geen enkel moment uit de ervaring getrokken.
Ground Zeroes is als een zeer smakelijk voorgerecht, maar wel een die je net te lang laat wachten op het hoofdgerecht. Het geeft alvast een veelbelovend idee van hoe de open wereld van The Phantom Pain eruit kan zien en zet een spannende (alhoewel niet verassende) opzet voor het verhaal. Het feit blijft dat de speelduur voor de meesten erg kort zal zijn, Ground Zeroes balanceert daarmee tussen een te dure demo en waardige proloog, het zal dan ook voor iedereen verschillen of de game voor 30 euro uiteindelijk de moeite waard is of niet.