Het heeft negen lange jaren geduurd, voordat we eindelijk weer een bezoekje brachten aan het zonnige en woelige San Andreas. In de tussentijd heeft Rockstar ons meerdere malen Liberty City en Vice City laten zien, maar het op Los Angeles-geïnspireerde gebied bleef onbezocht. Rockstar kon dan ook niet anders dan San Andreas het decor laten zijn van z’n Magnus Opus, GTA V.

screen2_large (1)

In GTA V volgen we deze keer niet één personage, maar drie verschillende personages, die met elkaar verbonden zijn door Michael de Santa. Als ex-bankovervaller en tegen wil en dank maatje van de FIB, Rockstar’s versie van de FBI. Per toeval ontmoet hij Franklin Clinton, een jongeman die door al zijn vrienden en kennissen wordt gezien een echte ‘gangbanger’, maar dat eigenlijk helemaal niet wil zijn. Zijn ambities gaan veel verder dan dat, hij wilt meer. Tot slot hebben we Trevor Philips, CEO van Trevor Philips Industries, vroeger de beste vriend van Michael en een complete mafkees.

De introductie van al deze personages loopt zeer soepel en op een vrij natuurlijke wijze, maar naar mate het verhaal vordert, des te meer het afzwakt. Tegen het einde doe je dan ook maar de missies omdat de missies zelf heel leuk zijn, maar niet omdat je heel benieuwd bent hoe het verhaal zich verder afspeelt. Het neusje van de zalm zijn echter de heists, de overvallen op banken, juweliers en andere mogendheden met veel geld. Het begint al bij de voorbereiding en de planning. Ga je voor de slimme aanpak of de lompe aanpak? Ook moet je kiezen welke criminelen je meeneemt op avontuur en welke vaardigheden die criminelen hebben. Kies je een bestuurder uit die slechter is en minder kost of ga je toch voor zekerheid en hogere salariskosten? De keuzes hebben zeker wel impact, want een slechte bestuurder kan bijvoorbeeld tegen een muur oprijden, waardoor je ineens een derde van de buit kwijt bent. En dan vervloek je jezelf dat je zo gierig bent geweest.

Het grote verschil met voorganger GTA IV is dat bijna alle missies weer lekker GTA zijn. En daarmee bedoel ik de idiote, maffe en gekke manier. In deel IV waren de missies vooral ‘rijdt daarheen, schiet X aantal vijanden en rijdt weer terug’. In GTA V moet je bijvoorbeeld met een sproeivliegtuig een transportvliegtuig van het leger invliegen. Vooral als Trevor in de formule is opgenomen, dan slaan de stoppen door en gebeuren er de mafste dingen. Elke keer als je van personage wisselt, die allemaal een eigen portemonnee en eigen wapens op zak hebben, dan zoom je uit à la Google Earth en zoom je vervolgens weer in op het personage dat je hebt uitgekozen en dan doe je ook wat dat personage op dat moment aan het doen was. Zo kan Trevor ineens wakker worden naast een stel varkens en kan Michael depressief in zijn auto zitten luisteren naar hits uit de jaren ’80.

screen4_large

Over auto’s gesproken: ze rijden niet meer als een hond op een bevroren meertje! Het is even wennen aan de nieuwe besturing. Ben je eenmaal gewend aan het rijden, dan vlieg je echter zo langs alle auto’s, terwijl je schietend vanuit het raam iemand achtervolgt. Het vliegen, met name helikopters, is echter een flik stuk moeilijker gemaakt. Wind zorgt ervoor dat je nooit in een rechte lijn vliegt en landen op een bepaalde plek is nagenoeg onmogelijk. In een missie moet je met een Bobcat, een helikopter met een grote lier, een container optillen in een gebied met enorm veel palen en hoge gebouwen. Om nou te zeggen dat die missie even lastig is als de ‘RC Helicopter’-missie uit Vice City wil ik nog niet zeggen, maar het komt in de buurt.

Naast missies, schieten en autorijden zijn er genoeg activiteiten in San Andreas om je te vermaken. Zo kan je voor wat volwassen vermaak een striptent opzoeken en een lapdance krijgen, maar je kan ook voor een ontspannen potje golf, tennis of yoga gaan. Naast de vreedzame activiteiten zijn er ook Rampages, wat simpelweg de Killing Frenzies uit de oude GTA-games zijn: je krijgt een bepaald wapen en daarmee moet je zoveel mogelijk kills binnen een bepaalde tijd maken. Ook introduceert GTA V zogeheten Freaks & Strangers-missies. In deze missies ontmoet je een vreemdeling die over het algemeen… maf is. Zo gaat Franklin op stap met een wel heel erg fanatieke paparazzo en Trevor maakt kennis met een oud stel dat voorwerpen van beroemdheden verzamelt.

Maar niet alleen in de singleplayer is er veel te doen, ook in de multiplayer, genaamd GTA Online, is er veel te doen. Het met veel bombarie aangekondigde multiplayer-component van GTA V is eigenlijk hetzelfde als de singleplayer, maar dan met vijftien andere mensen die chaos creëren in de wereld. Als je GTAO voor het eerst opstart, maak je een mannelijk of vrouwelijk karakter en bepaalt zijn dagindeling. Dat bepaalt weer in welke vaardigheden hij of zij uitblinkt. Het maakt niet enorm veel uit, maar het handigste is om te beginnen met vaardigheden die moeilijk te levelen zijn. Racing, Flying en Stamina zijn vrij simpel te verhogen, maar Shooting is dan weer lastig, omdat je daarvoor veel headshots moet maken.

screen1_large

Ondanks dat er enorm veel te doen is in GTAO, valt het eerlijk gezegd een beetje tegen. Dat komt voornamelijk doordat de missies die je doet vaak op elkaar lijken en alleen de speciale missies leuk zijn. Zo heb je een multiplayer-missie waar twee teams tegenover elkaar worden gezet en het ene team een busje naar een bepaald punt moet brengen en het andere team dat busje moet vernietigen. Dat zorgt voor een spannende achtervolging over de snelweg, die soms verrassende ontknopingen heeft. Of wat dacht je van een team straaljagers die een team motorrijders moet uitschakelen. Het grote heikelpunt van GTAO is simpelweg dat het niet zo leuk is om het in je eentje te spelen. Je kan er enorm veel plezier aan beleven als je speelt met een groepje vrienden, maar in je eentje ben je maar een beetje missies aan het doen en proberen om niet door een idioot uit Frankrijk overreden te worden. Misschien dat de bankovervallen en de Mission Maker er in de toekomst verandering in brengen, maar voorlopig valt GTAO tegen.

Al met al is GTA V een enorm leuke game om te spelen, met tientallen uren die je er in kwijt kan, maar valt het op bepaalde vlakken ook flink tegen. Het verhaal zwakt op den duur af en GTA Online is nog niet wat Rockstar ons heeft beloofd. Maar wie weet, misschien als de overvallen worden toegevoegd, wil je niets liever doen dan in Rockstar’s digitale wereld doorbrengen.