Dead Rising 3 Review
Dead Rising 3, een typische zombie game in een open wereld met enorm veel wapens. Maar ditmaal op de next gen! Net als zijn voorgangers, een game met ontelbare manieren om zombies op gruwelijke wijze te herdoden.
Als je de game voor het eerst opstart en lekker relaxed voor je tv zit, wordt het al snel duidelijk dat Dead Rising 3 geen launchgame is zoals Forza Motorsport 5 en Ryse. Dead Rising 3 draait namelijk met een upscaled 720p-resolutie. De cutscenes zien er mooi uit maar de game zelf heeft geen geweldige textures en is er vaak een matige framerate. Toch wil dat niet zeggen dat Dead Rising 3 een slechte game is. Zoals we al eerder zagen in trailers, barst het van de zombies in dit derde deel. Hele straten zijn gevuld met de zwervende bloeddorstige zombies, wat er enorm gaaf uitziet.
Het verhaal, dat zich tien jaar na de gebeurtenissen van Dead Rising 2 afspeelt, begint met hoofdpersonage Nick Ramos. Een doodgewone monteur die op het begin van de game door de stad Los Perdidos zwerft. Zijn doel is om binnen zeven dagen de stad te verlaten. De regering is namelijk van plan om een grote brandbom op de stad te gooien om zo alle zombies te elimineren. Er zit wel een tijdslimiet aan de game verbonden, maar deze is niet meer zo bindend en snel voorbij als in de andere Dead Rising games.
Het combineren van wapens speelt in deze game een grote rol. Net als in het vorige deel kan je zelf wapens samenstellen door items te combineren. Dit keer heb je daar geen speciale workbench voor nodig, want Ramos de monteur kan alle items terplekke in elkaar zetten. De combinaties zijn ontelbaar en je kan vrijwel alle items met elkaar combineren. Je moet wel eerst een blueprint van een wapen vinden voordat je deze in elkaar kunt zetten, wat een enorme tegenvaller is. Soms vind je een aantal vette items, waarvan je gewoon weet dat je er een vet wapen mee kan maken. Maar helaas weet de game te melden dat je eerst de blueprint nodig hebt om het wapen te maken, bummer!
Ook is het nu mogelijk om voertuigen samen te stellen. Het combineren van een stoomwalser met een motor bijvoorbeeld. Het resultaat: probleemloos over een grote horde zombies walsen. Helaas ben je net als bij de wapens gebonden aan blueprints die je moet zoeken.
Het combatsysteem bestaat uit een simpel concept van zwakke en sterke aanvallen. Toch bevat de game toffe animaties en effecten bij het slachten van de zombies. Het derde deel kent hetzelfde systeem als de eerdere delen: stijg in level, verdien punten en geef ze vervolgens uit aan nieuwe skills om meer schade te doen of nieuwe moves te leren. Verschillende upgrades maken het mogelijk om de ruimte van je inventory te vergroten. Ramos kan op het begin namelijk maar vier items met zich mee dragen, wat erg karig is. Vooral als je vier vette wapens hebt en even wat wilt eten om je health te recoveren, want dan moet je eerst een wapen droppen om het eten op te pakken en te nuttigen. Dat wordt uiteindelijk heel irritant.
Het neermaaien van zombies is leuk en makkelijk. Je kan gewoon dwars door een horde zombies rennen zonder enige moeite. Soms word je vastgepakt door een zombie die je dan makkelijk van je afduwt door te schudden met je controller. Vervolgens ren je weer vrolijk verder door de horde van zombies. Echter zijn de zombies ’s nachts bijzonder agressief, waardoor je wel iets sneller dood gaat dan overdag. Gelukkig kan je nu overal waar je maar wil je voortgang opslaan dus hoef je geen grote stukken overnieuw te doen als je doodt gaat.**
Naast het doden van zombies valt er niet zoveel te doen in Los Perdidos. De game teert een beetje op de wisselvallige missies die vaak niet erg bijzonder zijn en kom je er al gauw achter dat deze Dead Rising game niet de humor bevat die het toonde in de voorgaande delen. Af en toe loop je tegen een survivor aan die je kan redden en gaat dan vervolgens met je mee om te vechten tegen de zombie-hordes. Maar je moet ze zelf wapens geven en ze gaan enorm snel dood, dus je kan deze lastpakken gewoon beter aan hun lot over laten.
De mogelijkheid om de game coöp te spelen, staat garant voor een sessie lachen, gieren, brullen. Het is erg leuk om plaats te nemen in de combovoertuigen, waarbij één persoon achter het stuur zit en de andere achter het machinegeweer. Er komen grappige situaties voor die je in je eentje niet tegen zal komen.
Waar de graphics van Dead Rising 3 het laten liggen, helpen de zombie slachtende combat en eindeloze voorraad zwervende zombies de game goed op weg. Een niet heel erg boeiende campaign met simpele en niet echt spannende missies. Maar dankzij de talloze wapens en slachtwerktuigen, kan je genoeg plezier beleven in de open wereld van Dead Rising 3. Vooral in de coöp mode.