Column - Gears of War op de Xbox One; een vloek of een zegen?
Als er één serie is op de Xbox is die ik een warm hart toedraag, dan is het wel Gears of War. Het is de verfijnde gameplay, die geweldige afwerking die ik niet in andere games vind, die mij honderden uren in de games hebben doen steken. Daarom verwacht je misschien dat ik uit mijn dak ging toen ik hoorde dat Microsoft de Gears of War-franchise heeft overgekocht van Epic Games, zodat er weer nieuwe delen in de serie gemaakt kunnen worden. Maar om eerlijk te zijn, weet ik nog niet wat ik ervan moet vinden.
Misschien is het juist wel vanwege het feit dat ik zo’n Gears-fan ben, dat ik een nieuw deel niet aandurf. Natuurlijk zal fanboyisme mijn beeld vertroebelen, maar naar mijn idee is Gears of War 3 de beste game in de serie en één van de beste games die ik ooit gespeeld heb. Ik ken de game van binnen tot buiten en toch blijft het elke keer weer een plezier om het te spelen. Dat doen maar heel weinig games hem na.
Het vervolg, Gears of War: Judgment, werd door een andere studio gemaakt en was kwalitatief een stap terug. Judgment maakte duidelijk dat de rek uit de serie was; het spel bouwde voort op de bestaande formule en voegde hier zijn eigen twists aan toe, maar wist het op geen enkel moment het niveau te halen van zijn voorgangers. Dat wil niet zeggen dat het een slechte game was, maar wel een teleurstellende.
Hierdoor ben ik bang dat de serie in de handen van een andere ontwikkelaar niet zo goed kan worden als dat Epic hem zou maken. De gameplay in Gears of War is al ontzettend soepel en tot in de puntjes uitgewerkt, daar valt dus weinig terrein te winnen. Maar misschien nog belangrijker, is dat het verhaaltechnisch weinig meer te bieden heeft. Het verhaal werd in deel 3 afgesloten en bood weinig ruimte voor een vervolg. Dan valt er nog wel in de geschiedenis te duiken, maar het is nog maar de vraag of daar een hele game mee te vullen valt.
Er zijn ruwweg twee gebeurtenissen in de geschiedenis van Gears of War die het verhaal van een nieuw deel kunnen vormen. Ten eerste de strijd om Aspho Fields, een beslissend conflict tussen twee menselijke naties dat zich afspeelt enkele maanden voordat de Locust aanvallen. Maar wat is een Gears of War-game zonder de Locust? Het zou waarschijnlijk een saaie boel worden en bovendien zal één veldslag niet genoeg zijn om een tien uur durende campaign te vullen.
De tweede optie is de Hammer of Dawn Counterattack, waarbij politici ervoor kozen om 90% van het oppervlak van de planeet Sera te vernietigen met ruimtelasers om zo de oprukkende Locust een halt toe te roepen. Hierbij werd het overgrote deel van de mensheid vermoord. Wanneer goed uitgevoerd zou dit voor een heel emotioneel verhaal kunnen zorgen met een ontroerend einde. Een meeslepende, tragische story zou een waardevolle toevoeging aan de bekende formule zijn.
Het is echter de vraag of Black Tusk Studios, de nieuwe ontwikkelaar van de serie, wel capabel genoeg is om dit af te leveren. De nieuwe studio heeft nog geen games op haar naam staan, en het lijkt erop dat ze de Gears-serie in de schoot geworpen heeft gekregen door Microsoft. Als ontwikkelaar moet je passie en liefde in je games steken om een daadwerkelijk geweldig product af te kunnen leveren, maar is Black Tusk daar onder deze omstandigheden wel voldoende toe in staat?
Ik ben er nog steeds niet over uit; kijk ik uit naar de nieuwe Gears of War, of vrees ik voor een nieuwe tegenvaller? Een beetje van beiden waarschijnlijk. Black Tusk heeft een aantal waardevolle medewerkers (waaronder Rod Fergusson, de producer van de vorige Gears-games), maar toch is het niet Epic Games… Voorlopig is het afwachten totdat de eerste informatie over “Gears of One” vrijgegeven wordt. Tot die tijd blijft het bij speculatie en wishful thinking, en vermaken we ons met de uitstekende voorgangers op de Xbox 360.